- қарақалпақ
- зат. Karakalpakкаракалпак
Kazakh-English dictionary. 2013.
қарақалпақ
Look at other dictionaries:
айыр қалпақ — зат. Етегінің екі жағы тілік болып келетін, киізден жасалған еркектің бас киімі. Қазақ, қырғыз, қарақалпақ халықтары арасында кең тараған. Ақ қозының күзем жүнінен, кейде түбіт қосып басқан жұқа киізден немесе ши барқыт, шұға сияқты матадан… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
гөне — (Қарақ.: Хож., Шым., Амуд.) көне, ескі, ежелгі. Осы жерде г ө н е жаптың (қ.) орны болған, кәзір дөңүрегінің бәрі ізей (қ.) боп кеткен (Қарақ.). Көне Үргеніш деген аудан орталығы Қарақалпақстанда қазақтардың ауызекі тілінде гөне болып айтылады.… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сөзлік — (Қарақ.) сөздік. Қазақ тілінің орфография с ө з л і г і н тауып алыңыздар, ондағы мен көрсеткен сөздердің жазылуын қараңыздар (Қарақ.). [Қарақалпақ тілінде сөзлик болып қолданылады (Рус. карак. сл., 1967, 940)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ағары — (Қарақ.) азырақ, аз ғана. Қасқалдаққа бір а ғ а р ы май бітсе, қарқылдасып ұшқан көлін танымас (Қарақ.). [Қарақалпақша ағары 67 грамм; түр. асгары өте аз, мардымсыз (Тур. рус. сл., 1977, 67). Сөздің алғашқы төркіні араб сөзі харруба сиымдық… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ғалы гілем — (Қарақ.: Шым., Хож., Қоң.) кілем, қалы кілем, түкті кілем. ғ а л ы гілемнің бұрындары арқауы да жүн болушы еді, енді арқауын пахтадан да, басқадан да қыла беретін болды (Қарақ.). [Қарақалпақша ғалы (Рус. карак. сл., 1967); түрікм. халы (Рус.… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ғам — (Қарақ.: Қоң., Хож.) қам. Жұмыстарыңыздың ғ а м ы н жеңіздер, мына ауқаттарыңды ішіп болғансын тезірек барың (Қарақ., Қоң.). ғ а м жеме) – қам жеме, ар. ғәм. Түрікпен, өзбек, қарақалпақ тілдерінде бұл сөздің басқы дыбысы ғ үлгісінде игерілген … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ғашыр — (Қарақ.: Хож., Қоң.) қашыр. ғ а ш ы р жылқыдан төзімді келеді (Қарақ., Қоң.). [Қарақалпақша ғашыр (Рус. карак. сл., 1967); түрікм. гашыр (Рус. туркм. сл., 1956)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
гілмала — (Қарақ.: Амуд., Хож.) әндеме, андама; үй сылауға арналған аспап, құрал. Жайды сылауға г і л м а л а іздеп жүріппін (Қарақ., Амуд.). Бұл сөз қарақалпақ жеріндегі қазақтардың тілінде кейде жылмала деген тұлғада ұшырайды … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
гөз — (Қарақ.: Бер., Амуд., Төрт.) көз. Г өз і м түсіп кетіп еді – артына бұрылмастан зытып барады (Қарақ., Төрт.). [Қарақалпақша гөз (Рус. карак. сл., 1967); түрікм. гөз (Рус. туркм. сл., 1956)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
гөзе — (Қарақ.: Шым., Хож.) көзе. Г ө з е толы суды төбесіне құйып жерге бір тамызбай жүре береді (Қарақ.). Сынса сарттың г ө з е с і, Төгілсе сарттың бозасы. Бұл мәтел «не болса о болсын» деген мағынада қолданылады. [Қарақалпақша гөзе (Рус. карак. сл … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
гөң — (Қарақ.: Амуд., Бер., Төрт., Шым.; Шымк.: Кел., Сарыағ.; Жамб., Жам.) көң. Баһарда егін жайға г ө ң төгеміз (Қарақ.). Қылча (қ.) егісінің әр гектарына бір тоннадан г ө ң төктік (Жамб., Жам.). [Қарақалпақша гөң (Рус. карак. сл., 1967) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
